Las parejas no s’apañan
si no se tién dos suerdos
y antoces, pa trebajar,
si se tién críos pequeños,
no se tié más rimedio
qu’echar mano e los agüelos.
Yo conojo a Pencho er Colorín
que se jubiló hace tiempo
y que tié, e sus dos hijas,
dos nietas y otros tres nietos
y con tal e que denguna
le puá poner dengún pero
esta er probe que no para,
y no pensar que desagero.
si no se tién dos suerdos
y antoces, pa trebajar,
si se tién críos pequeños,
no se tié más rimedio
qu’echar mano e los agüelos.
Yo conojo a Pencho er Colorín
que se jubiló hace tiempo
y que tié, e sus dos hijas,
dos nietas y otros tres nietos
y con tal e que denguna
le puá poner dengún pero
esta er probe que no para,
y no pensar que desagero.
Comencipia mu trempano,
recoge a los más pequeños,
y se los lleva pa su casa
con su mujer, la Consuelo,
pa que los cudie to’r día,
y, corriendico corriendo,
va y recoge a los más jrandes
pa lleval.los ar colegio.
En er hueco e la mañana
hace los mandaos er Pencho
enseñando a to er que pilla
las foticos e los nietos
y enseguidica se va
¡otra vez a recogerlos!
Dimpués les dan e comer
y, por la tarde, lo mesmo:
las zagalas al “balé”
pa ver si crían güen cuelpo
y los zagales al “judo”,
que quién ser centurón negro
y dimpués, tós al “inglés”
qu’es abora lo moerno.
Y, si es su mujer, la probe,
mentres cudia a los menuejos
siempre tié un par e camisas
o pijamas d’angún yerno
pa cosel.le los botones
o pa hacel.le angún rimiendo.
Total, que de tanto trote,
s’acuestan ya meio muertos,
anqu’él entavía tié humor
pa icil.le a la Consuelo
cuatro parablicas durces
pa ver si se la lleva ar güerto…
pero ella va y le suerta:
¡duérmete y escansa, Pencho!
¿te s’ha orvidao que mañá
tiés la briega e los nietos?
Por eso, aquí en mi partío,
puó prometer y prometo
que, por tó lo que trebajan,
¡LOS AGÜELOS TENDRÁN SUERDO!
mentres cudia a los menuejos
siempre tié un par e camisas
o pijamas d’angún yerno
pa cosel.le los botones
o pa hacel.le angún rimiendo.
Total, que de tanto trote,
s’acuestan ya meio muertos,
anqu’él entavía tié humor
pa icil.le a la Consuelo
cuatro parablicas durces
pa ver si se la lleva ar güerto…
pero ella va y le suerta:
¡duérmete y escansa, Pencho!
¿te s’ha orvidao que mañá
tiés la briega e los nietos?
Por eso, aquí en mi partío,
puó prometer y prometo
que, por tó lo que trebajan,
¡LOS AGÜELOS TENDRÁN SUERDO!